برکناری رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران | میراثی از ۸۰۰ تخت‌خواب و اولویت‌های فراموش‌شده!

به گزارش صد آنلاین ، مهرداد باقری، رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران که از تاریخ ۳۱ فروردین ۱۴۰۱ سکان این نهاد را بر عهده گرفته بود، امروز پس از دورانی پرحاشیه و تحولات بنیادی در مسیر این سازمان، برکنار شد. لازم به ذکر است که پیش از این، در فروردین ماه سال جاری، سایت صد آنلاین در گزارشی خبر برکناری وی را منتشر کرده بود. دوران ریاست او که تنها حدود ۲ سال به طول انجامید، با تحولات و در برخی موارد بحث‌برانگیز همراه بود که بسیاری از کارشناسان و ناظران فرهنگی آن را مغایر با اساسنامه و ماموریت‌های اصلی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌دانند.

اولويت‌ها در سایه رویکردهای جدید:
از همان ابتدای ورود آقای باقری، به گفته بسیاری از شاهدان عینی و کارشناسان، اولویت‌های پیشین سازمان که در راستای برنامه‌های مدون و هیئت امنا محور تعریف شده بود، به کلی به حاشیه رانده شد. رویکردهای جدیدی برای سازمان تعریف گردید که تناسب چندانی با اساسنامه و اهداف بلندمدت آن نداشت. این تغییر مسیر، موجب سردرگمی در بدنه کارشناسی سازمان و دور شدن از ماموریت‌های اصلی شد.

کتابخانه‌ها خوابگاه و فرهنگسراها به مرکز اردو؛ تابلوهای گمشده در موزه امام علی:
یکی از عجیب‌ترین و بحث‌برانگیزترین اقدامات در دوران ریاست باقری، تبدیل یک کتابخانه در منطقه 22 به "خوابگاه نوجوانان" بود. همچنین، بیش از ۸۰۰ تخت‌خواب برای اردوهای دانش‌آموزی شبانه‌روزی در فرهنگسراهای خاوران، بهمن و اشراق خریداری و نصب شد. این اقدامات، سازمان فرهنگی هنری را به سمتی سوق داد که بیشتر به سمت فعالیت‌های نوجوان‌محور و اردوگاهی تغییر جهت دهد، امری که با رسالت اصلی فرهنگی و هنری این سازمان همخوانی نداشت. در کنار این مسائل، اشاره به "گمشده بودن تابلوهایی از موزه امام علی در دوره مسئولیت وی" نیز از جمله مواردی است که بر حجم ابهامات و حواشی این دوران می‌افزاید و نیازمند شفاف‌سازی دقیق‌تر است.

خروج نخبگان و جایگزینی با نیروهای بی‌تجربه:
در دوران مدیریت باقری، بیش از ۱۰۰ نیروی متخصص و باتجربه از این سازمان جدا شده و به ارکان دیگر دولت و شهرداری منتقل شدند. این در حالی بود که جایگزین‌های آن‌ها، افرادی بودند که هرچند با انگیزه و رفتارهای "مکتبی" توصیف می‌شدند، اما فاقد تجربه کافی و درک عمیق از راهبردهای کلان سازمان بودند. این جابجایی‌ها، عمق دانش سازمانی را به شدت تضعیف کرد.

چرخش‌های مدیریتی و چارت‌های رنگارنگ:
سازمان فرهنگی هنری در دوران باقری شاهد تغییرات مکرر در ساختار سازمانی بود. گاه معاونت‌ها احیا می‌شدند، گاه همه در یک ردیف مدیر و کارشناس قرار می‌گرفتند، و گاه چارت سازمانی سبک صدا و سیما یا سازمان تبلیغات اسلامی را به خود می‌گرفت. این بی‌ثباتی در ساختار، نشان از فقدان یک برنامه استراتژیک منسجم و روشن داشت.

 اتاق‌های فکر دور از واقعیت:
رفت‌وآمد‌های مکرر داماد آقای زاکانی (شهردار وقت) و استقرار پدر داماد و خود او در میان پرسنل، موضوعی پرتکرار در میان کارکنان بود که گمانه‌زنی‌ها را درباره روند تصمیم‌گیری‌ها افزایش می‌داد. علاوه بر این، اتاق‌های فکری که با بدنه کارشناسی و تجارب ۳۰ ساله سازمان ارتباطی نداشتند، با شعار نوآوری و خلاقیت، در نهایت با فاصله گرفتن از اهداف واقعی، عملاً فرهنگسراها را با بودجه صفر رها کردند تا طرح‌های اصلی آقای باقری با بودجه ناکافی اداره شوند.

برکناری مهرداد باقری، پایانی بر دوره‌ای پرفراز و نشیب برای سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است و انتظار می‌رود مدیران جدید با بازنگری در رویکردها و بازگرداندن اولویت به ماموریت‌های اصلی، به ترمیم آسیب‌های وارد شده بپردازند.

پایان بخش اول...